پیرزن و خدا

پیرزنی در خواب , خدا رو دید و به او گفت :

"خدایا من خیلی تنهام . آیا مهمان خانه من می شوی ؟ "

خدا قبول کرد و به او گفت که فردا به دیدنش خواهد رفت .

پیرزن از خواب بیدار شد با عجله شروع به جارو کردن خانه کرد.

رفت و چند نان تازه خرید و خوشمزه ترین غذایی که بلد بود پخت.

سپس نشست و منتظر ماند.

چند دقیقه بعد در خانه به صدا در آمد .

پیر زن با عجله به طرف در رفت آن را باز کرد پیر مرد فقیری بود .

پیرمرد از او خواست تا به او غذا بدهد

پیر زن با عصبانیت سر فقیر داد زد و در را بست.

نیم ساعت بعد باز در خانه به صدا در آمد. پیر زن دوباره در را باز کرد.

این بار کودکی که از سرما می لرزید از او خواست تا از سرما پناهش دهد .

پیر زن با ناراحتی در را بست و غرغر کنان به خانه بر گشت

نزدیک غروب بار دیگر در خانه به صدا در آمد .

این بار نیز پیرزن فقیری پشت در بود. زن از او کمی پول خواست تا برای کودکان گرسنه

اش غذا بخرد .

پیر زن که خیلی عصبانی شده بود با داد و فریاد پیر زن را دور کرد.

شب شد ولی خدا نیامد پیرزن نا امید شد و رفت که بخوابد و در خواب بار دیگر خدا را دید .
پیرزن با ناراحتی گفت:

"خدایا مگر تو قول نداده بودی که امروز به دیدنم خواهی اومد ؟"

خدا جواب داد :

" بله من سه بار آمدم و تو هر سه بار در را به رویم بستی "

امام سجاد علی بن الحسین علیه السلام هنگامی که به مستمندی صدقه می داد

دست خود را می بوسید.

شخصی از آن حضرت راز این بوسیدن را پرسید.

امام علیه السلام در پاسخ فرمودند

صدقه مومن قبل از اینکه به دست فقیر و نیازمند برسد به دست خداوند میرسد از این رو

من دست خود را می بوسم

به نقل از http://dastandastankotah.persianblog.ir/post/235/

صبر

صبر در برابر مشکلات

*گشایش بعد از صبر

بانوى بینوایى ، یگانه پسرش به سفر رفته بود، و سفر او طولانى شد. او سخت نگران شده بود و به حضور امام صادق علیه السلام آمد و گفت : پسرم به مسافرت رفته و سفرش بسیار طول کشیده و هنوز برنگشته و بسیار نگرانم .امام فرمود: اى خانم صبر کن ، در پرتو آن خود را نگهدار. آن بانو رفت و پس ‍ از چند روز انتظار باز پسرش نیامد، کاسه صبرش لبریز گردید و به محضر امام آمد و گفت : پسرم نیامده ، سفرش طول کشید، چه کنم ؟ امام فرمود: مگر نگفتم صبر و مقاومت کن . گفت : سوگند به خدا صبرم به درجه آخر رسیده و دیگر تاب و توان صبر را ندارم !فرمود: اکنون به خانه ات برو که پسرت آمده است . او سراسیمه به سوى خانه اش رفت ، و دید پسرش از مسافرت بازگشته است ، بسیار خوشحال شد و با خود گفت : مگر بر امام وحى نازل مى شود، او از کجا فهید که پسرم آمده است ؟! بروم این موضوع را از خودش بپرسم .نزد امام آمد و عرض کرد: آرى همانگونه که خبر دادید پسرم از سفر آمده آیا بر شما وحى نازل مى شود که چنین خبر پنهان را دادید؟فرمود: من این خبر را از یکى از گفتار رسول خدا بدست آوردم که فرمود: (هنگامى که صبر انسان به پایان رسید، گشایش کار او فرا مى رسد) از اینکه صبر تو به پایان رسیده بود، دریافتم که گشایش مشکل تو فراهم شده است . از این رو به تو گفتم : برو که پسرت آمده است ، و خبر من مطابق با واقع گردید.

*قرآن می فرمایند: یا ایها الذین آمنوا استعینوا بالصبر و الصلواه ان الله مع الصابرین --- ای اهل ایمان در پیشرفت کارهای خود صبر و مقاومت کنید و به ذکر خدا و نماز توسل بجویید که خداوند یاور صابران است.

*پیامبر گرامی اسلام: ثلاث من کنّ فیهن جمع الله فیه خیر الدنیا و الاخره: الرضاءُ بالقضاءِ . والصبر عند البلاء والدعا عند الشده والرخاء ---- کس که در او سه چیز باشد خیر دنیا و آخرت را به دست آورده است: 1- راضی بودن به قضا و قدر   2- صبر هنگام بلا  3- دعا در سختی وآسانی

*مولا امیر المومنین:  ثلاث من کن فیه کمل ایمانه : العقل والحلم والعلم

*امام سجاد : اذا جمع الاولین والاخرین ینادی منادٍ: این الصابرین یدخلوا الجنه بغیر حسابٍ  

همچنین فرمودند: نشانه کامل بودن دین 5 چیز است : 1- سخن بیهوده نگفتن 2- در گفتگوها کمتر جدال کردن 3- بردباری در زندگی  4- صبر در کارها  5- خوش اخلاق بودن

گفت پیغمبر خداش ایمان نداد        هرکه را نبود صبوری در نهاد

گفت پیغمبر چه افتی در حرج        صبر کن الصبر مفتاح الفرج

صبر تلخ آمد ولیکن عاقبت            میوه شیرین دهد پر منفعت

صبر تلخ است ای برادر صبر کن       تا شف یابی زین رنج کن

صد هزاران کیمیا حق آفرید        کیمیایی همچو صبر آدم ندید

 

ماه رمضان ، ماه افزایش معنویت

*چرا ماه رمضان اهمیت خاصی دارد برای افزایش معنویت؟

الف» ما در ضیافت الهی هستیم، این ماه انرژی مثبت و معنویت خاص دارد. ما میهمان خاص خداییم.

ب» بستر برای بهره مندی در ماه مبارک رمضان بیش تر است ؛ سخنرانی هست، دعا هست

ج» در این ماه تهدید ارتکاب گناه کم است: از نظر قرآن ما به سه علت گناه می کنیم: 1. هوای نفس 2. وسوسه ی شیطان 3. دنیاگرایی طبق روایات ما در ماه مبارک رمضان، وسوسه ی شیطان نیست. بنابراین یک سوم تهدید کم تر است.(در بازی فوتبال اگر تیمی 10 نفره شد تیم مقابل باید از این خلاء استفاده کند)

*چگونه باید از این فرصتها استفاده کرد؟

 الف» شناخت شخصیت معنوی خود و اینکه چه مشکلی در شخصیت مهنوی ما وجود دارد؟(آسیب شناسی) چه مشکلی داریم؟ چون بعضی اوقات ما کارهایی را انجام میدهیم به خیال اینکه درست است و لی در واقع اشتباه است و به خاطر منفعت خودمان بنا را بر صحت کار می گذاریم (آیه ی قرآن: (آیات 103 و 104 سوره ی کهف) قُلْ هَلْ نُنَبِّئُکُم بِالْأَخْسَرِینَ أَعْمَالاًالَّذِینَ ضَلَّ سَعْیهُمْ فىِ الحْیَوةِ الدُّنْیَا وَ هُمْ یحَسَبُونَ أَنهَّمْ یحُسِنُونَ صُنْعًا بگو: «آیا به شما خبر دهیم که زیانکارترین (مردم) در کارها، چه کسانى هستند؟ آنها که تلاشهایشان در زندگى دنیا گم (و نابود) شده با این حال، مى‏پندارند کار نیک انجام مى‏دهند!»

*دین برای اندازه گیری شخصیت معنوی چه نشانه هایی( ترازویی) را قرار داده است؟

الف) تسلیم امر خدا بودن: روایت: (بحار الانوار، جلد 2، صفحه ی 205)عَمَّنْ ذَکَرَهُ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّه‏ (علیه السلام) قُلتُ بِأَیِّ شَیْ‏ءٍ عَلِمَ الْمُؤْمِنُ أَنَّهُ مُؤْمِنٌ قَالَ (علیه السلام) بِالتَّسْلِیمِ لِلَّهِ فِی کُلِّ مَا وَرَدَ عَلَیْه‏ مِنْ سُرُورٍ وَ سَخَط از امام صادق (علیه السلام) سؤال شد که به چه چیزی معلوم می شود مؤمن واقعاً مؤمن است؟ (یعنی ملاک ایمان واقعی چیست) حضرت فرمودند: تسلیم امر خدا باشد و راضی باشد به آنچه که بر او وارد می شود اعم از اینکه یک امر مسرور کننده باشد یا یک گرفتاری و یا مصیبت و مشکلی باشد.

ب) عمل صالح: کبوتر سعادت دو بال دارد: 1. باور و اعتقاد صحیح 2. عمل نیک و صالح . در قیامت هم از افراد دو چیز سؤال می کنند: اول باور و اعتقاد، اگر اعتقاد صحیحی نداشت دیگر از عمل نمی پرسند، زیرا عملی مورد قبول است که بر مبنای اعتقاد صحیح باشد.

آیه ی قرآن: (آیه ی 110 سوره ی کهف)قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِّثْلُکمُ یُوحَى إِلىَّ أَنَّمَا إِلَاهُکُمْ إِلَاهٌ وَاحِدٌ  فَمَن کاَنَ یَرْجُواْ لِقَاءَ رَبِّهِ فَلْیَعْمَلْ عَمَلًا صَالِحًا وَ لَا یُشْرِکْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَدَا

(ای پیامبر) بگو: «من فقط بشرى هستم مثل شما (امتیازم این است که) به من وحى مى‏شود که تنها معبودتان معبود یگانه است  پس هر که به لقاى پروردگارش امید دارد، باید کارى شایسته انجام دهد، و هیچ کس را در عبادت پروردگارش شریک نکند!

ویژگی های عمل صالح: 1. حسن فعلی (کاری که خوب باشد و اسلام آن را به عنوان کار خوب امضاء کرده باشد.) 2. حسن فاعلی داشته باشد (به قصد قربت و رضای خدا انجام شود نه به قصد ریا)

ج) حُبّ و بغض های انسان: دردرون انسانها تنفرها و گرایشاتی وجود دارد که اسلام می خواهد این ها هم در یک جهت خوب حرکت کنند. اگر فردی را بخواهید بشناسید به دوستانش نگاه کند. اگر کسی اقوامش ناباب باشند نمی شود به اسم او نوشت، برای این که او آن ها را انتخاب نکرده است، اما رفیق را خودش انتخاب می کند، اگر دید باب طبعش نیست عوضش می کند.

روایت: (بحار الانوار، جلد 1، صفحه ی 128) قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلّی الله علیه و آله و سلّم) الْمَرْءُ عَلَى دِینِ خَلِیلِهِ وَ قَرِینِه‏ رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم): هر کس بر دین دوست و همنشین خود است.

آیه ی قرآن: (آیه ی 2 سوره ی انفال) إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ إِذَا ذُکِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبهُمْ  وَ إِذَا تُلِیَتْ عَلَیهْمْ ءَایَاتُهُ زَادَتهْمْ إِیمَانًا وَ عَلىَ‏ رَبِّهِمْ یَتَوَکلَّونَ مؤمنان، تنها کسانى هستند که هر گاه نام خدا برده شود، دلهاشان ترسان میگردد و هنگامى که آیات او بر آنها خوانده مى‏شود، ایمانشان فزونتر مى‏گردد و تنها بر پروردگارشان توکل دارند.

آیه ی قرآن: (آیه ی 45 سوره ی زمر) وَ إِذَا ذُکِرَ اللَّهُ وَحْدَهُ اشْمَأَزَّتْ قُلُوبُ الَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ بِالاَخِرَةِ  وَ إِذَا ذُکِرَ الَّذِینَ مِن دُونِهِ إِذَا هُمْ یَسْتَبْشِرُونَ هنگامى که خداوند به یگانگى یاد مى‏شود، دلهاى کسانى که به آخرت ایمان ندارند مشمئزّ (و متنفّر) مى‏گردد امّا هنگامى که از معبودهاى دیگر یاد مى‏شود، آنان خوشحال مى‏شوند.

روایت: (بحار الانوار، جلد 1، صفحه ی 128) قالَ امیر المؤمنین (علیه السلام): خَیْرُ الْعِبَادِ مَنْ إِذَا أَحْسَنَ اسْتَبْشَرَ وَ إِذَا أَسَاءَ اسْتَغْفَر امیر المؤمنین (علیه السلام): بهترین بندگان کسی است که هرگاه کار نیکى بکند شادمان شود، و هرگاه کار بدى بکند طلب آمرزش کند. ((عبد الملک مروان (از خلفای جنایتکار اموی) در پاسخ همسرش که نسبت به جنایات و خونریزی های او معترض بود، گفت: من به جایی رسیده ام که دیگر از کار خوب لذت نمی برم، از گناه هم پشیمان نمی شوم.))

*حاج اسماعیل دولابی به بنده فرمودند: هر وقت کار خوب انجام دادید صلوات بفرستید و هر وقت گناه کردید استفغار کنید.

بنابراین مطالب نشانه ی مؤمن این است که نسبت به آدم ها و کارهای خوب گرایش داشته باشد و نسبت به آدم های ناباب تنفر داشته باشد.

بر گرفته از سخنان آیت الله مقدسی

حکایت بهلول و شیخ جنید بغدادی

حکایت بهلول و شیخ جنید بغداد

 آورده‌اند که شیخ جنید بغداد به عزم سیر از شهر بغداد بیرون رفت و مریدان از عقب او....

 شیخ احوال بهلول را پرسید.

 گفتند او مردی دیوانه است.

 گفت او را طلب کنید که مرا با او کار است. پس تفحص کردند و او را در صحرایی یافتند.

 شیخ پیش او رفت و سلام کرد.

 بهلول جواب سلام او را داده پرسید چه کسی هستی؟ عرض کرد منم شیخ جنید بغدادی.

 فرمود تویی شیخ بغداد که مردم را ارشاد می‌کنی؟ عرض کرد آری..

 بهلول فرمود طعام چگونه میخوری؟

 عرض کرد اول «بسم‌الله» می‌گویم و از پیش خود می‌خورم و لقمه کوچک برمی‌دارم، به طرف راست دهان می‌گذارم و آهسته می‌جوم و به دیگران نظر نمی‌کنم و در موقع خوردن از یاد حق غافل نمی‌شوم و هر لقمه که می‌خورم «بسم‌الله» می‌گویم و در اول و آخر دست می‌شویم..

 بهلول برخاست و دامن بر شیخ فشاند و فرمود تو می‌خواهی که مرشد خلق باشی در صورتی که هنوز طعام خوردن خود را نمی‌دانی و به راه خود رفت.

 مریدان شیخ را گفتند: یا شیخ این مرد دیوانه است. خندید و گفت سخن راست از دیوانه باید شنید و از عقب او روان شد تا به او رسید.

 بهلول پرسید چه کسی هستی؟

 جواب داد شیخ بغدادی که طعام خوردن خود را نمی‌داند.

بهلول فرمود: آیا سخن گفتن خود را می‌دانی؟

 عرض کرد آری...

 سخن به قدر می‌گویم و بی‌حساب نمی‌گویم و به قدر فهم مستمعان می‌گویم و خلق را به خدا و رسول دعوت می‌کنم و چندان سخن نمی‌گویم که مردم از من ملول شوند و دقایق علوم ظاهر و باطن را رعایت می‌کنم. پس هر چه تعلق به آداب کلام داشت بیان کرد.

 بهلول گفت گذشته از طعام خوردن سخن گفتن را هم نمی‌دانی..

 پس برخاست و برفت. مریدان گفتند یا شیخ دیدی این مرد دیوانه است؟ تو از دیوانه چه توقع داری؟ جنید گفت مرا با او کار است، شما نمی‌دانید.

 باز به دنبال او رفت تا به او رسید.

 بهلول گفت از من چه می‌خواهی؟ تو که آداب طعام خوردن و سخن گفتن خود را نمی‌دانی، آیا آداب خوابیدن خود را می‌دانی؟

 عرض کرد آری... چون از نماز عشا فارغ شدم داخل جامه‌ خواب می‌شوم، پس آنچه آداب خوابیدن که از حضرت رسول (علیه‌السلام) رسیده بود بیان کرد.

 بهلول گفت فهمیدم که آداب خوابیدن را هم نمی‌دانی.

 خواست برخیزد جنید دامنش را بگرفت و گفت ای بهلول من هیچ نمی‌دانم، تو قربه‌الی‌الله مرا بیاموز.

 بهلول گفت: چون به نادانی خود معترف شدی تو را بیاموزم.

 بدانکه اینها که تو گفتی همه فرع است و 

 اصل در خوردن طعام آن است که لقمه حلال باشد و اگر حرام را صد از اینگونه آداب به جا بیاوری فایده ندارد و سبب تاریکی دل شود.

 جنید گفت: جزاک الله خیراً! و

 ادامه داد: 

 در سخن گفتن باید دل پاک باشد و نیت درست باشد و آن گفتن برای رضای خدای باشد و اگر برای غرضی یا مطلب دنیا باشد یا بیهوده و هرزه بود.. هر عبارت که بگویی آن وبال تو باشد. پس سکوت و خاموشی بهتر و نیکوتر باشد.

و در خواب کردن این‌ها که گفتی همه فرع است؛ اصل این است که در وقت خوابیدن در دل تو بغض و کینه و حسد بشری نباشد.

عبادالرحمن چه کسانی هستند؟

عبادالرحمن چه کسانی هستند؟  

 

وَ عِبادُالرَّحْمنِ  

و بندگان خداى رحمان

الَّذِینَ یَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْناً

کسانى هستند که روى زمین بى ‏تکبّر راه مى‏ روند،

وَ إِذا خاطَبَهُمُ الْجاهِلُونَ قالُوا سَلاماً (فرقان63)

و هر گاه جاهلان آنان را طرف خطاب قرار دهند (و سخنان نابخردانه گویند) با ملایمت(و سلامت نفس) پاسخ دهند.

وَ الَّذِینَ یَبِیتُونَ لِرَبِّهِمْ سُجَّداً وَ قِیاماً (فرقان64)؛

و آنان براى پروردگارشان، در حال سجده و

قیام شب‏ زنده ‏دارى مى ‏کنند.

پیام‏های آیه:

1ـ بالاترین مدال براى انسان، مدال بندگى خداست. «وَ عِبادُ الرَّحْمنِ» زیرا انتساب به بى‏ نهایت، انسان را بالا مى‏برد.

2ـ رفتار هر کس، نشان دهنده‏ ىشخصیّت اوست. «عِبادُ الرَّحْمنِ ... یَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْناً» (بندگان خاص خداوند، مظهر تواضع هستند.)

3ـ اسلام، دین جامعى است که حتّى براى چگونه راه رفتن برنامه دارد. «یَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْناً»

4ـ ایمان و اعتقاد انسان، در رفتار شخصى او مؤثّر است. «عِبادُ الرَّحْمنِ ... یَمْشُونَ»

5ـ تواضع، ثمره‏ ى بندگى و نخستین نشانه‏ ى آن است. «هَوْناً»

6ـ سرچشمه‏ ى مدارا و نرمخویى بندگان خدا، ایمان است، نه ترس و ضعف آنان. «عِبادُ الرَّحْمنِ الَّذِینَ یَمْشُونَ» ...

7ـ وقار و نرمى از بارزترین صفات مؤمن است. «یَمْشُونَ ... هَوْناً»

8ـ تواضع نسبت به همه‏ ى مردم لازم است. (نسبت به زن و مرد، کوچک و بزرگ، دانا و نادان). «یَمْشُونَ ... هَوْناً ... قالُوا سَلاماً»

9ـ با جاهلان مقابله به مثل نکنید. «إِذا خاطَبَهُمُ الْجاهِلُونَ قالُوا سَلاماً»

10ـ مُدارا و حلم و حوصله، از صفات بارز مؤمنان است. «قالُوا سَلاماً»

11ـ تواضع باید هم در عمل باشد، «یَمْشُونَ ... هَوْناً»، هم در کلام، «قالُوا سَلاماً» و هم در عبادت. «سُجَّداً وَ قِیاماً»

12ـ با افراد نادان و فرومایه مجادله نکنید. «قالُوا سَلاماً» (آنان سخنى در شأن خود مى‏گویند، ولى شما سخنى عالمانه و کریمانه بگویید)

13ـ بهترین وقت عبادت، شب است و بین شب و نماز و مناجات، رابطه محکمى است. «یَبِیتُونَ لِرَبِّهِمْ» (فضاى آرام، دورى از ریا، تمرکز فکر، از برکات شب است)

14ـ شب زنده‏ دارى و استمرار و تداوم عبادت، نشانه‏ ى بندگان خاصّ خداوند است. (فعل مضارع «یَبِیتُونَ» نشانه‏ ى استمرار است)

15ـ آنچه به عبادت ارزش مى‏دهد، اخلاص است. «لِرَبِّهِمْ»

پروردگارا! ما را از بندگان خاصت قرار ده و توفیق کسب ویژگیهاى صفات عباد الرحمن را به ما مرحمت کن.