البدایة والنهایة عن الحسن :
قالَ
لُقمانُ علیه السلام لاِبنِهِ : یا بُنَیَّ ،
إذا جاءَکَ الشَّیطانُ مِن
قِبَلِ الشَّکِّ وَالرَّیبِ فَاغلِبهُ بِالیَقینِ وَالنَّصیحَةِ ،
وإذا
جاءَکَ مِن قِبَلِ الکَسَلِ وَالسَّآمَةِ فَاغلِبهُ بِذِکرِ القَبرِ
وَالقِیامَةِ ،
وإذا جاءَکَ مِن قِبَلِ الرَّغبَةِ وَالرَّهبَةِ فَأَخبِرهُ
أنَّ الدُّنیا مُفارَقَةٌ مَتروکَةٌ .
البدایة و النهایة
ـ به نقل از حسن « مقصود از حسن در این جا ، ممکن است امام حسن علیه السلام یا حسن بَصرى باشد ».
ـ: لقمان به پسرش گفت: «اى پسرم! هر گاه شیطان از درِ شک و تردید بر تو
وارد شد، تو او را با یقین و نصیحت ، مغلوب ساز .
و هر گاه از درِ کاهِلى و
خستگى بر تو وارد شد، تو او را با یاد قبر و قیامت ، مغلوب ساز.
و هر گاه
از درِ میل و ترس بر تو وارد شد، به او خبر بده که دنیا ، جدا شدنى و ترک
شدنى است» .
البدایة والنهایة : ج 9 ص 270 ، الدرّ المنثور : ج 6 ص 513 .