پرنده ذاکر

انس بن مالک مى گوید: همراه پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم) به بیابان رفتیم. پرنده اى در آنجا دیدیم که آواز مخصوص از آن شنیده مى شد.

پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم) به من فرمود: آیا مى دانى این پرنده چه مى گوید؟!

عرض کردم: خدا و رسولش آگاه تر است.

فرمود: مى گوید:

یا رب! اذهبت بصرى و خلقتنى اعمى فارزقنى فانى جائع.

خداوندا! نور چشمم را از من گرفتى و مرا کور آفریدى، روزى مرا برسان که من گرسنه ام.

ناگهان دیدم پرنده دیگرى که ملخ بود، پرواز کنان آمد و در دهان او نشست و آن پرنده کور ملخ را بلعید.

در این هنگام آواز پرنده بلند شد، پیامبر به من فرمود: آیا مى دانى این پرنده چه مى گوید؟!

عرض کردم: خدا و رسولش آگاه تر است. فرمود:مى گوید:

الحمد لله الذى لم ینس من ذکره

حمد و سپاس خداوندى که یادآورنده اش را فراموش نمى کند.

و به نقل دیگر فرمود:

من توکل على الله کفاه

کسى که به خدا توکل کند، خدا او را کافى است.